Koh Mak - Koh Chang

Hallo allemaal

Ondertussen zijn we verhuisd van het zeer relaxe Koh Mak naar het drukkere Koh Chang.

Op Koh Mak hebben we echt nog genoten van een aantal dagen zalig niets doen. De moeilijkste vragen die we hadden waren 'waar gaan we vanavond eten?' 'ga ik nu zwemmen of straks?' 'naar welk strandje gaan we vandaag'... enzoverder. Ideaal dus!

Jef is ook nog gaan duiken. Het was alweer een paar jaar geleden en het was opnieuw een super ervaring. Veel vissen gezien, waaronder een murene en een van de giftigste vissen ter wereld, de scorpionfish. Echt wel de moeite...

Gisteren zijn we dan naar Koh Chang vertrokken, toch wel met een beetje spijt in het hart omdat Koh Mak zo rustig was. Jef had gelukkig een perfecte guesthouse in een mangrove geboekt waar het ook lekker rustig is. Gisterenavond hebben we ons met een bootje laten oppikken om lekker te gaan eten in een seafood restaurant een beetje verder in de mangrove. Na het eten zijn we met hetzelfde bootje nog even de mangroves in gevaren om de fireflies (vuurvliegjes)te gaan spotten. Dus in het pikkedonker door een smal riviertje tot we plots precies kerstlichtjes zagen flikkeren. Dat waren de fireflies! Echt een coole ervaring :)

Vandaag zijn we met de scooter de oostkust van het eiland gaan verkennen. Op een gegeven moment kwamen we een bordje tegen met 'de road have a problem. It is dangerous'. Wij waren natuurlijk nieuwsgierig hoe gevaarlijk het zou zijn. Na een aantal kilometer bleek dat gewoon een volledig stuk van de weg ingezakt was,dus plots een gat over de ganse breedte van de weg van een meter of 3 diep. A problem zeggen ze hier dan... :D

Goed, wij gaan ons hier weer even bezig houden met een van de moeilijkste vragen van de dag: waar gaan we eten?

Groetjes!

Jef en Virginie

Koh Mak: ons zonnig paradijs

Eejlaba,

Hier nog eens een relaxed berichtje van ons. We hebben er immers net nen hele dag strand-liggen achter de rug. Maar eerstiets over de reis hier naartoe..

Maandag zijn we om 15u in Vientiane vertrokken en we moesten van daar in 1 lange tocht naar de eilanden in het oosten van Thailand. We zijn begonnen met een tuk-tuk, dan de trein van Laos over de vriendschapsbrug naar Thailand. Zo hebben we alle treinen van Laos gezien en overde ganse spoorlijn van Laos gereden (er ligt hier maar 3,5km spoorweg en er is maar 1 trein), dan de nachttrein naar Bangkok. Zo zijn we ook door een overstroomd gebied gereden waar enkel de spoorlijn nog echt boven het water uitkwam. Gek om te zien...Eens we meer in het centrum van Bangkok kwamen, was er van overstromingen echt niks meer te bespeuren. Alleen wat verdwaalde zandzakjes...

In Bangkok hebben we de metro en de skytrain genomen om van het treinstation tot aan het busstation te geraken. Daar hebben we de bus genomen naar de pier vanwaar we een speedboat tot aan dit eiland genomen hebben: Koh Mak. In totaal zijn we 26u onderweg geweest. We hebben onze bagage in de guesthouse gesmeten, zwembroek aangetrokken en nog snel de zee in gesprongen. Nu nog een week genieten van zon, zee en strand endan is het alweer tijd om naar het koude Belgie te komen. Daar denken we nu nog niet teveel aan, op naar de seafood bbq!

Vandaag zijn we allebei wat verbrand, door niet ingesmeerd in de schaduw te liggen... Jaja, venijnig zonnetje!

Salu!

Jef & Virginie

Vang Vieng, the tubing experience

Hallo allemaal,

Vandaag zijn we na twee volle dagen Vang Vieng aangekomen in de hoofdstad van Laos: Vientiane. Hier lijkt het al wat meer op een grote stad maar je kan het echt niet vergelijken met een Europese hoofdstad. Veel hebben we hier nog wel niet gezien.

Vang Vieng was een aparte ervaring. We hadden er al veel over gelezen en gehoord en waren dus heel benieuwd wat ons te wachten stond. We schrokken de eerste dagen een beetje van hoe rustig het dorp was. We verwachtten overal dronken, irritante en overwegend Britse toeristen te zien. Dat viel eigenlijk heel goed mee. Je merkte wel dat het dorp redelijk in teken van het tubing stond, maar al te veel gekte viel er op dat moment nog niet echt te bespeuren.

Even wat uitleg over tubing, voor de leken. Je kan dus in een oude binnenband van een vrachtwagen een 3tal km de rivier afdobberen. Je wordt met een tuktuk naar het beginpunt gebracht en je komt dan opnieuw in het dorpje aan. Tot hier toe lijkt het heel rustig hé... Wanneer je aankomt, start je al meteen in het eerste barretje met een gratis shotje en goedkope drank. Het tubing is dus eigenlijk voor de meesten gewoon een dikke vette party.De meerderheid geraakt ook niet verder dan de eerstevijf barretjes. De afstand tussen de barretjes is eigenlijk maar een tiental meter, vooral bij de eersten. Bij elke bar zijn er ook wel wat stunts uit te halen, zoals groteglijbanen, trapezes en hoge springplanken.

De eerste dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we dat tubing-gebeuren eens gaan verkennen. Het leek ons nog wel tof om de rivier af te dobberen dus besloten we het de tweede dag ook effectief te gaan doen.

We hebben wel wat alcohol gedronken (vooral toen Virginie per ongeluk een bucket long island ice tea bestelde in plaats van een glas), maar toen we zagen dat ze een al half bewusteloze jongen nog volgoten met sterke drank ging het er voor ons toch wat over (jaja, we zijn precies wat oud aan het worden hé ;)) Jef is een paar keer van een grote schuifaf gegaan (de slide of death, zie foto's) en samen hebben we ook de stunt met het grote kussen gedaan. (eentje springt erop en gaat vanachter op het kussen zitten zodat die in het water gekatapulteerd wordt wanneer de tweede vanop een hoogte erop springt, daar zijn helaas geen bewijzen van, buiten Virginie haar stijfheid op de moment...)

Hierna zijn we tot aan het eindpunt gedobberd. We hebben een paar keer toch wel wat bijgepeddeld om sneller vooruit te geraken. Met momenten moesten we ook zien dat we niet te diep in de band gingen hangen of we gingen met onze kont of rug tegen de rotsen op ondiepe plekken. De banden moesten voor 18u binnen zijn, wij waren er om 17u45.

Al bij al wel een leuke ervaring, op onze manier. Toen we later in het dorp aan het eten waren (rond 20u) bleven ze binnenstromen met of zonder band... En zeer luidruchtig, halfnaakt... Je kan er je wel iets bij voorstellen!

Morgen begint onze reis naar de Thaise eilanden, we kijken er al naar uit! Daar zullen we overmorgen rond de avond allicht aankomen en geen idee of er daar internet is... Hoogstwaarschijnlijk wel want ze smijten hier met de free wifi naar uwe kop. Daar kunnen ze in België nog iets van leren!

Groetjes!

Jef & Virginie

Nong Khiaw & Luang Prabang

Hallo allemaal!

het laatste bericht is alweer een aantal dagen geleden en ondertussen hebben we weer veel gedaan en gezien. Allereerst de rit van Udomxai naar Nong Khiaw. Nog noooooit zo'n slechte baan gezien, echt ongelooflijk. Vol gaten en putten, we geraakten amper vooruit. We hebben ongeveer 4u gedaan over een rit van 115km. We zaten echt in ons minibusje gepropt want het was absoluut niet voorzien op de grootte van Westerlingen... In ons busje zat ook nog een gepensioneerd Belgisch koppel, Roger en Griet.

In Nong Khiaw aangekomen, waren we meteen zwaar onder de indruk van de omgeving. Het noorden van Laos is echt absoluut prachtig. Overal nog ongerepte natuur, mooie rivieren ertussen, grotten, ... De eerste dag hebben we gewoon geluierd en in een tof loungebarretje gehangen: Coco Home. Heel gezellig ingericht en lekker eten. We hadden allebei wat last van de buik dus was de zin in Westers eten groot. We hebben daar dan ook ne superlekkere pasta gegeten, jummy! De dag nadien waren we volledig terug op onze plooi.

Toen zijn we grotten gaan bezoeken waar de Lao in de tijden van de Vietnamese oorlog woonden uit schrik voor de bommen. Deze streek is ook redelijk hevig gebombardeerd in die tijd. Op de foto's zul je een kronkelende smalle grot zien waar het provinciale hoofdkantoor van hun bank was. Virginie is in de grot goe op haar kont gevallen en haar nek deed redelijk veel pijn.... Geen grotten meer voor Virginie dus ;)

's avonds hebben we genoten van een stoombad en massage en de dag nadien zouden we 's morgens vroeg naar Muang Ngoi Neua vertrekken. Omdat we 's morgens toch nog altijd twijfelden of dit wel de juiste keuze was, hebben we in een impulsieve bui kop of munt gedaan. Het was munt, dus we moesten naar Luang Prabang :-D

We hebben ons dan nog serieus moeten haasten om deze boot te halen, maar het is ons wel gelukt. Met 18 (en 2 fietsers) werden we op de boot gepropt. Onderweg hebben we echt prachtige uitzichten gehad en deze ervaring is zeker een dikke aanrader voor al wie vanuit het noorden naar Luang Prabang wil. (alleen hoop ik dat er bij jullie geen irritante spanjaarden met hun benen open zitten...)

En zo arriveerden we in de late namiddag in de haven van Luang Prabang. Allez, we hadden een haven verwacht maar 't was eerder ne geïmproviseerde pier. Onvoorstelbaar dat hierachter een van de grootste steden van Laos schuilging.

Luang Prabang is echt een toffe stad. Je krijgt helemaal niet het gevoel dat je in een grote stad zit omdat ze er niet hoger dan de bomen mogen bouwen. Je ziet ook nog heel veel groen en je bent heel snel van de ene kant naar de andere kant gewandeld. De eerste dag hebben we de stad en bezienswaardigheden verkend, de tweede dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar de twee bekendste watervallen gereden. Deze zijn echt wel uitzonderlijk mooi, vooral door de kleur van het water. Je zal het zeker zien op de foto's! We zetten geen uitgebreide uitleg over de stad, maar het is echt de moeite. De sfeer is enorm relax en het is gewoon heel erg leuk om er te zijn.

Ik typ dit bericht terwijl we aan het aanschuiven zijn bij een wegversperring. Jaja, ze werken hier ook veel aan de weg, precies België ;) We zijn onderweg naar Vang Vieng, home of the tubing experience. Geen idee of we dat gaan doen, we zien wel als we daar zijn! Daarna zijn we even in Vientiane en gaan we van daar naar Bangkok en recht door naar Koh Mak en Koh Chang. Je hoort ons daarvoor allicht nog wel eens!

Trouwens: we hebben gisteren onze slechtste dag gehad wat het weer betreft, een hele dag bewolkt en maar 29 graden... Vandaag felblauwe lucht en hothothot! Jammer dat we in een bus zitten!

La Kone!

Jef & Virginie

PS:ik copypaste dit verhaal op de website nu we gearriveerd zijn. De rit heeft wat langer geduurd dan normaal omdat onze bus in't midden van nowhere een klapband gekregen heeft. Een serieuze knal en toen was't voor een uurke gedaan met rijden. Daarna wat eng, in't donker over de kronkelende bergwegen... Dan nemen we eens een VIP-bus...

Luang Nam Tha en Udomxai

Hello allemaal,

vandaag nog eens een deftig verslag van de voorbije twee dagen want morgenvroeg gaan we naar Nong Khiaw en daar is blijkbaar nog geen internet. Ook geldautomaten zijn daar niet in de buurt en dus zijn we maar genoeg geld gaan afhalen voor de volgende dagen.. Het nadeel is wel dat je hier maximaal 70 euro kan afhalen per keer. Dus zijn we vandaag al een paar keer aan de automaat gestopt. De briefjes hebben hier een waarde van 0,5 / 1 / 2 en 5 euro dus we lopen hier met nen heel dikke portefeuille rond:)

Allez goed, we zullen eens aan ons verslag beginnen. Gisteren hebben we een brommer gehuurd voor de dag en zijn we de omgeving gaan verkennen. we zijn altijd binnen een straal van 10km gebleven maar we hebben echt prachtige dingen gezien. Heel mooie uitzichten van ongerepte natuur, rijstvelden, een houten hangbrug, een waterval,... ze zijn hier nu ook de rijst aan het oogsten en dat ziet er echt wel heel mooi uit. We zijn zelfs gestopt bij een groepje die aan het oogsten waren om eens van dichtbij te gaan kijken hoe ze het deden. Ze konden natuurlijk geen letter engels en dus hebben we ons met gebaren uit de slag moeten trekken. Toch zijn ze hier allemaal enorm vriendelijk en hebben ze altijd een big smile klaar voor iedereen.

Op de terugweg zagen we dat een paar mannen Petan (petanque) aan het spelen waren. We zijn even gestopt om te kijken en werden meteen uitgedaagd om mee te spelen. Als we verloren moesten we een fles beerlao betalen, als zij verloren zouden zij betalen. Ze dachten dat ze die toeristen gemakkelijk konden inmaken... Maar we hadden dikke chance en versloegen hen. Je had hun gezichten moeten zien! Maar omdat we nog met de brommer moesten rijden en het zo tof vonden, hebben wij hun een fles beerlao getrakteerd.

's avonds zaten we in een barretje langs de straat iets te drinken toen we aan de praat geraakten met twee Nederlanders. Ze deden een rondreis in China en Laos. Na wat gepraat bleek dat ze op kot hadden gezeten in Larum. Hoe klein kan de wereld toch zijn! Ze hebben zelfs in het zelfde jaar bij Virginie in dezelfde richting gezeten...Straf he!

Vandaag hebben we weer een bus genomen, naar Udomxai deze keer. De busrit was deze keer met nog meer haarspeldbochten en dus werden er ook meteen kotszakjes uitgedeeld door de chauffeur. Na een goed half uur waren de eersten hun zakjes al aan het gebruiken. Komisch!

Wij zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen en zitten nu dus in Udomxai. Dit is een handelsstad en dus niet echt gezellig. Het was een verplichte tussenstop om tot in Nong Khiaw te geraken. Daar trekken we dus morgen naartoe. Volgens lonely planet was daar weinig tot geen internet dus het kan zijn dat jullie een paar dagen niets van ons horen. In Luang Prabang laten we zeker opnieuw iets horen maar als het kan ook vroeger.

Het is hier nu weer 10u 's avonds en zo goed als uitgestorven. Wij gaan dus ook maar ons bed eens opzoeken, of moeten we zeggen: plank. Onze matras is echt suuuuper hard maar dat lijkt hier wel de trend te zijn. Virginie heeft nog geen enkele nacht deftig geslapen. Jef heeft nu even weinig last van zijn rug want hij heeft daarstraks nog een massage genomen en tegelijk een goed doel gesteund. Het was dan ook van het rode kruis van Laos en je kon voor een 4tal euro je een uur laten masseren en nadien een kruidenstoombad nemen. Echt een super basic maar fantastische ervaring.

Tot het volgende verhaal!

Groetjes

Jef en Virginie

Nam Ha trekking + kayakking

Hallo allemaal,

Gisteren zijn we dus vertrokken op tweedaagse. We vertrokken over een goede baan met het minibusje. Na een aantal kilometers gingen we van de goede baan af, een hobbelwegje op dat door de bergen de jungle in trok. Het busje rammelde alsof het uit elkaar ging vallen, maar dat gebeurde gelukkig niet. Goede Japanse marchandies deze keer...

Na een dik uur hobbelen kwamen we aan in het dorpje waar we zouden overnachten. Dit was een dorpje waar slechts 25 families woonden in allemaal bamboe hutten op paleni. Na het uitpakken vertrokken we op de trekking. Voor Virginie begon dit niet goed. Het was meteen eerder bergbeklimmen dan wandelen, je had je handen en voeten nodig om vooruit te geraken. Het was enorm glibberig, dus je moest ook goed opletten waar je je voeten zette. Na enkele tientallenmeters werd Virginie heel misselijk en draaierig en werd het moeilijk om verder te gaan. Toch nog even geprobeerd, maar helaas, het was beter voor haarzelf en de groep dat ze niet mee verder zou gaan, besliste ze. Echt wel een dikke tegenvaller!

Volgens de gids was toen het ergste stuk al achter de rug toen, maar achteraf gezien bestond de trekking uit 50% steil omhoog, en daarna 50% alles steil naar beneden. Je kon weinig meer zien dan je voeten en de bomen. Geen mooie uitzichten, weinig dieren, ... Dit kwam ook wel omdat we met 7 waren en niet iedereen altijd even stil was. Enkel Jef was echt geïnteresseerd in dieren en natuur. Het coolste aan de trekking, was eigenlijk de lunch. De gids kookte in afgesneden bamboetakken op een open vuur en het resultaat was nog geweldig lekker ook.

Virginie werd ondertussen door een andere gids terug naar het kamp begeleid. Na eventjes te rusten is ze samen met de gids een beetje gaan kayakken. De gids begon onderweg wat planten te plukken en te laten proeven, waarmee hij achteraf ook lekker eten maakte.

's avonds hebben we op dunne matjes onder muskietennetten geslapen, in een hut waar echt een megagrote spin zat. Volgens de gids was ze niet gevaarlijk.

Vandaag zijn we dan gaan kayakken. Echt een superleuke ervaring! Het was een rustige rivier met af en toe wat versnellingen die het wat meer spannend maakten. Onze boot was met momenten wel meer een opblaasbaar zwembad omdat we zoveel water maakten, maar dat was het waard. Zeker voor herhaling vatbaar! Nadeel van 5u in een boot te zitten, is dat we nu allebei nog steeds een zwalpend gevoel hebben. En dat ligt niet aan de beerlao die jef nu aan het drinken is... Leuk waren ook de dorpjes die we onderweg bezochten, maar dat zien jullie wel op de foto's.

Morgen huren we hier nog een brommer om de omgeving nog wat te verkennen, het is hier echt prachtig! Overmorgen trekken we door naar Udomxai. Dit is meer een verplichte tussenstop omdat we daarlangs moeten om naar Nong khiaw te geraken.

Het is weer een lang verhaal geworden, waarschijnlijk omdat we nog in ons enthousiasme van de trip zitten.

Veel groetjes uit Laos!

Jef & Virginie

Sabaidee!

Hellow!

Vanmorgen zijn we om 6u opgestaan om de bus van 7u richting de grens met Laos te halen. Aangekomen in het dorpje werden we met een tuktuk naar de 'port' gebracht, waar we een exit stamp kregen van Thailand, met een bootje de rivier overstaken en een visum kochten voor Laos. Meteen hebben we ook ons Thais geld geruild voor kippen. De Kip is de munteenheid van Laos. 10000 kip is ongeveer ne euro. Ge kunt u al voorstellen dat we daar met ne gigantische bundel geld stonden te zwaaien. We waren multimiljonair!

Daarna gingen we normaal een gewone lokale bus naar Luang Namtha nemen, maar voor maar 3 euro meer konden we een minibuske fixen dat er maar 3u over deed in plaats van 5. Achteraf ook de beste keuze. Ergens halverwege werd Virginie al wat misselijk en begon het oude thaise vrouwtje vanvoor over te geven in ne plastic zak. De weg was dan ook de ene haarspeldbocht na de andere, afgewisseld met serieuze kraters in de baan... Ge moogt die chinese buskes ni onderschatten, goeie marchandies! We hadden natuurlijk ook God aan onze kant want in het buske zaten ook nog 3 Thaise protestantse missionarissen die de Laotianen gingen bekeren.

Toen we in Luang Namtha aankwamen, hadden we bij de derde guesthouse geluk dat er nog een kamertje vrij was. Voor 6 euro slapen we hier vannacht met twee, geen geld hé!

We hebben ook een trektocht geboekt voor de komende twee dagen. Morgen om 9u vertrekken we en gaan we trekken in de bergen. Daarna eten en slapen we in een authentiek bergdorp bij mensen thuis. Geen internet, elektriciteit, stromend water, ... We zijn eens benieuwd! De volgende dag gaan we kayakken over de rivier. Dan blijven we normaal nog 1 dag in Luang Namtha voor we verdertrekken naar Udomxai. De komende 2 dagen dus geen internet.

Dat internet is al wel een gemak geweest eigenlijk, goede aankoop dat laptopke! Het is hier heel snel donker, en vanaf 10u staat het leven hier ook stil. We moeten ook voor 10u binnen zijn in onze guesthouse want dan gaat de poort op slot. Grappig toch! Zelfsonze guesthouse in Larum sluit zo vroeg niet ;-)

Goed, nog een boek lezen en dan goed slapen om goed uitgerust aan de trektocht te beginnen.

Hoe is het weer ginder? HIer overdag heel warm en 's avonds echt wel frisjes!

Tot over twee dagen!

Aangekomen!

Hallo allemaal,

Al een klein berichtje om het thuisfront gerust te stellen: we zijn veilig en wel aangekomen in Chiang Rai. We hadden het ergste verwacht van onze reis omdat we meer dan 24u in totaal onderweg zouden zijn voor we op onze bestemming zouden aankomen, maar dat is eigenlijk allemaal dik meegevallen.

De vluchten waren allemaal heel rustig en de tijd ging snel voorbij. Een dikke meevaller was het feit dat we van Cairo naar Bangkok dit jaar toch een moderner vliegtuig hadden met eigen schermpjes om films, series en spelletjes te kiezen. We hebben dan ook voor en tijdens het eten een film gekozen, daarna elk een half slaappilletje genomen en de vlucht was zo voorbij!

Toen we met vertraging in Chiang Rai aankwamen, bleek dat er een feest te doen was. Allemaal vuurwerk werd afgeschoten en lampions de lucht in gestuurd. Mooi om te zien vanuit de vlieger. Het was alleen iets te ver weg om het van dichtbij te bekijken.

De guesthouse ligt spijtig genoeg wel recht tegenover een bouwwerf dus we hebben de verbouwingen spijtig genoeg toch niet volledig achtergelaten.

Jef is nu bezig met de planning voor de komende 2 weken op te maken want eigenlijk was dat nog niet definitief thuis gebeurd. En wie Jef kent, kan zich inbeelden dat het aan hem vreet om geen echte planning te hebben ;-)

Ohja, nog even meegeven dat het hier echt zalig weer is. Overdag lekker warm en zonnig en 's avonds wat frisser zodat je goed kan slapen. Ideaal!

Tot een volgend berichtje!

Jef & Virginie