Hello allemaal,

vandaag nog eens een deftig verslag van de voorbije twee dagen want morgenvroeg gaan we naar Nong Khiaw en daar is blijkbaar nog geen internet. Ook geldautomaten zijn daar niet in de buurt en dus zijn we maar genoeg geld gaan afhalen voor de volgende dagen.. Het nadeel is wel dat je hier maximaal 70 euro kan afhalen per keer. Dus zijn we vandaag al een paar keer aan de automaat gestopt. De briefjes hebben hier een waarde van 0,5 / 1 / 2 en 5 euro dus we lopen hier met nen heel dikke portefeuille rond:)

Allez goed, we zullen eens aan ons verslag beginnen. Gisteren hebben we een brommer gehuurd voor de dag en zijn we de omgeving gaan verkennen. we zijn altijd binnen een straal van 10km gebleven maar we hebben echt prachtige dingen gezien. Heel mooie uitzichten van ongerepte natuur, rijstvelden, een houten hangbrug, een waterval,... ze zijn hier nu ook de rijst aan het oogsten en dat ziet er echt wel heel mooi uit. We zijn zelfs gestopt bij een groepje die aan het oogsten waren om eens van dichtbij te gaan kijken hoe ze het deden. Ze konden natuurlijk geen letter engels en dus hebben we ons met gebaren uit de slag moeten trekken. Toch zijn ze hier allemaal enorm vriendelijk en hebben ze altijd een big smile klaar voor iedereen.

Op de terugweg zagen we dat een paar mannen Petan (petanque) aan het spelen waren. We zijn even gestopt om te kijken en werden meteen uitgedaagd om mee te spelen. Als we verloren moesten we een fles beerlao betalen, als zij verloren zouden zij betalen. Ze dachten dat ze die toeristen gemakkelijk konden inmaken... Maar we hadden dikke chance en versloegen hen. Je had hun gezichten moeten zien! Maar omdat we nog met de brommer moesten rijden en het zo tof vonden, hebben wij hun een fles beerlao getrakteerd.

's avonds zaten we in een barretje langs de straat iets te drinken toen we aan de praat geraakten met twee Nederlanders. Ze deden een rondreis in China en Laos. Na wat gepraat bleek dat ze op kot hadden gezeten in Larum. Hoe klein kan de wereld toch zijn! Ze hebben zelfs in het zelfde jaar bij Virginie in dezelfde richting gezeten...Straf he!

Vandaag hebben we weer een bus genomen, naar Udomxai deze keer. De busrit was deze keer met nog meer haarspeldbochten en dus werden er ook meteen kotszakjes uitgedeeld door de chauffeur. Na een goed half uur waren de eersten hun zakjes al aan het gebruiken. Komisch!

Wij zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen en zitten nu dus in Udomxai. Dit is een handelsstad en dus niet echt gezellig. Het was een verplichte tussenstop om tot in Nong Khiaw te geraken. Daar trekken we dus morgen naartoe. Volgens lonely planet was daar weinig tot geen internet dus het kan zijn dat jullie een paar dagen niets van ons horen. In Luang Prabang laten we zeker opnieuw iets horen maar als het kan ook vroeger.

Het is hier nu weer 10u 's avonds en zo goed als uitgestorven. Wij gaan dus ook maar ons bed eens opzoeken, of moeten we zeggen: plank. Onze matras is echt suuuuper hard maar dat lijkt hier wel de trend te zijn. Virginie heeft nog geen enkele nacht deftig geslapen. Jef heeft nu even weinig last van zijn rug want hij heeft daarstraks nog een massage genomen en tegelijk een goed doel gesteund. Het was dan ook van het rode kruis van Laos en je kon voor een 4tal euro je een uur laten masseren en nadien een kruidenstoombad nemen. Echt een super basic maar fantastische ervaring.

Tot het volgende verhaal!

Groetjes

Jef en Virginie